Είχα πραγματικά θυμώσει που ο αδερφός μου πούλησε τον παλιό Commodore 64 (τον ήθελα πολύ). Αποφάσισα να αγοράσω έναν μόνος μου (και βρήκα έναν μεταχειρισμένο – ακόμα το έχω). Μαζί με τον υπολογιστή πήρα το εξωτερικό drive και μερικά παιχνίδια. Ένα πολύ ενδιαφέρον παιχνίδι ήταν το Crime Time, αλλά τότε πάντα κατέληγα στην φυλακή ή χειρότερα.
Πολύ αργότερα πήρα την έκδοση για PC (χωρούσε σε μια απλή δισκέτα και υπήρχε και ελεύθερος χώρος), αλλά ακόμα δεν μπορούσα να τελειώσω το παιχνίδι.
Τώρα ως έμπειρος παίχτης του έδωσα ακόμα μια ευκαιρία και μετά από πολύ σώσιμο και φόρτωμα του παιχνιδιού σε διάφορα σημεία (μην αναφέρω και την χρήση της λύσης – που έπρεπε να την αλλάξω μιας και δεν ήταν σωστή), κατάφερα να τελειώσω το παιχνίδι (η τελευταία φωτογραφία το αποδεικνύει).
Λοιπόν το παιχνίδι δεν είναι κακό. Ο ήχος είναι ατμοσφαιρικός, και ενισχύει την αίσθηση του παιχνιδιού. Τα γραφικά είναι αρκετά ωραία (αλλά δεν υπάρχει κίνηση). Το περιβάλλον είναι πολύ απλό έτσι θα το μάθετε γρήγορα. Υπάρχει ένας αριθμός από ρήματα που μπορείτε να διαλέξετε στην μέση, το inventory σας κάτω δεξιά, τα αντικείμενα που μπορείτε να αλληλεπιδράσετε βρίσκονται πάνω από το inventory και υπάρχει και μια πυξίδα στα αριστερά δείχνοντας μόνο τις κατευθύνσεις που μπορείτε να πάτε.
Αν θέλετε να εμφανίσετε το μενού απλά πατήστε δεξί κλικ. Τώρα μπορείτε να αποθηκεύσετε ή να φορτώσετε κάποιο παιχνίδι (ή να κάνετε έξοδο).
Το σημείο που είναι πραγματικά καλό στο παιχνίδι είναι το σενάριο. Ξυπνάτε σε ένα δωμάτιο που βρωμάει σε ένα απεριποίητο ξενοδοχείο, μαζί με τον φίλο σας στο κρεβάτι (δεν είναι καθόλου φίλος – δε θα σας βοηθήσει καθόλου). Υπάρχουν και ορισμένοι επισκέπτες στο ξενοδοχείο που φαίνονται ύποπτοι (εκτός από το πτώμα – είναι νεκρό και μόλις δείτε το δωμάτιό του θα αυτοκτονήσετε).
Οι άλλοι επισκέπτες είναι στον μήνα του μέλιτος (αυτοί που θέλουν να περάσουν τον μήνα του μέλιτος σε ένα τέτοιο ξενοδοχείο), ο υπερ-τεχνολόγος από την Ιαπωνία (τι κάνει εδώ) και ένας παγκόσμιος πρωταθλητής στο σκάκι (ναι, λες και θα πιανόντουσαν νεκροί σε ένα τέτοιο μέρος). Υπάρχουν και άλλοι επισκέπτες και φυσικά το προσωπικό (αλλά αυτό δεν είναι το κοινό, ο μπάτλερ το ‘κανε, έτσι το προσωπικό δεν είναι ύποπτο – είναι όμως ενοχλητικό).
Φαίνεται σχεδόν όλοι που θα συναντήσετε θα βρίσκονται μπροστά σας και θα πρέπει να είστε πολύ προσεχτικοί. Θυμηθείτε ότι όλοι μπορούν να σας χρεώσουν τον φόνο, γι’ αυτό πρέπει να προσέχετε κάθε σας βήμα.
Ευτυχώς ο χαρακτήρας σας έχει μια κυνική σκέψη για την ζωή και πιθανόν να έχει ξοδέψει την ζωή του περισσότερο πίνοντας (όπως κάθε άλλος πρώην επιθεωρητής – τουλάχιστον αυτό έχω δει στις ταινίες), έτσι θα υπάρχουν μερικά σχόλια που μπορεί να σας χαχανίσουν, να γελάσετε ή να τα παρατήσετε (ανάλογα με τις δικές σας ευαισθησίες).
Γενικά δίνω στο παιχνίδι ένα 3. Είναι ένα παιχνίδι που πάντα ήθελα να τελειώσω, αλλά μόλις το έκανα με άφησε με ένα κενό αίσθημα. Μ’ αρέσει να το λύνω (πάντως ήταν πολύ δύσκολο χωρίς την λύση), αλλά μόλις είχα την λύση το παιχνίδι δεν μου άφηνε κάποια εντύπωση (φαίνεται πραγματικά πολύ εύκολο). Θα το συνιστούσα στον καθέναν που θέλει να λύσει μερικούς αρκετά δύσκολους (και μερικούς πρωτότυπους) γρίφους.